Operacja bariatryczna u osób chorych na cukrzycę – wszystko, co trzeba wiedzieć

Operacja bariatryczna u osób chorych na cukrzycę – wszystko, co trzeba wiedzieć

Warto na początek wyjaśnić, co to jest operacja bariatryczna. Zabieg ten ma na celu pomóc osobom, które zmagają się z bardzo dużą otyłością. Polega na częściowej resekcji żołądka lub zmniejszeniu jego pojemności poprzez rozdzielenie go na dwie części. Dzięki temu pacjent przyjmuje mniej pokarmów, a jego gospodarka hormonalna ulega unormowaniu. Skutkuje to utratą masy ciała nawet o kilkadziesiąt procent, a także zmniejszeniem powikłań wynikających z nadmiaru tkanki tłuszczowej. Operacja bariatryczna jest uznawana za najskuteczniejszy sposób leczenia otyłości olbrzymiej.

Cukrzyca a otyłość

Otyłość jest chorobą, która prowadzi do wielu powikłań groźnych dla zdrowia i życia. Mogą one dotyczyć niemal wszystkich układów w organizmie. Najczęściej mają one wpływ na układ sercowo-naczyniowy, oddechowy, pokarmowy, nerwowy, ruchu oraz na gospodarkę hormonalną. Gdy zostanie ona zaburzona, pojawiają się zaburzenia homeostazy glukozy. Tkanki stają się mniej wrażliwe na insulinę, a z czasem dochodzi do rozwoju cukrzycy typu II. Jest to choroba, która charakteryzuje się wysokim stężeniem glukozy we krwi.

Nieodpowiednie stężenie glukozy odpowiada za wiele nieprawidłowości w funkcjonowaniu organizmu. Osobie chorej grozi pogorszenie wzroku, niewydolność nerek, amputacja kończyn, choroby układu krążenia. Dlatego bardzo ważne jest zapobieganie cukrzycy, a nie tylko jej leczenie. Jednym z elementów profilaktyki jest normalizacja masy ciała.

Cukrzyca a operacja bariatryczna

W przypadku cukrzycy bardzo ważną kwestią jest operacja bariatryczna. Wiele wskazuje na to, że zabieg ten wpływa korzystnie na pacjentów diabetologicznych. Zaobserwowano, że po jego przeprowadzeniu zachodzą zmiany metaboliczne, a gospodarka węglowodanowa ulega normalizacji.

W badaniach (m.in. Swedish Obese Subject) zaobserwowano, że zmniejszenie masy ciała po operacji bariatrycznej przyczyniło się do zmniejszenia ryzyka:

  • zachorowania na cukrzycę,
  • powikłań z powodu cukrzycy,
  • śmiertelności związanej z cukrzycą.

Korzystny wpływ operacji bariatrycznej na chorych z cukrzycą spowodował, że zabieg ten bardzo często bywa określany mianem chirurgii metabolicznej.

Jakie są rodzaje operacji bariatrycznej?

Dwa najczęściej stosowane rodzaje operacji bariatrycznej to:

Operacja laparoskopowego wyłączenia żołądkowego polega na podzieleniu żołądka na dwie części. Jest to możliwe dzięki staplerowi tnąco-szyjącemu. Jedną z nich (mniejszą) zespala się z jelitem cienki (pętlą o długości ok. 1,5 m). Dzięki temu zmniejszeniu ulega możliwość przyjmowania dużej ilości pokarmu oraz zostaje ograniczona powierzchnia wchłaniania go.

Laparoskopowa rękawowa resekcja żołądka ma na celu zmniejszenie objętości żołądka nawet o 30% dzięki wycięciu jego dna i fragmentu trzonu. Zabieg tego typu zapobiega spożywaniu dużej ilości pokarmu, ale także reguluje gospodarkę hormonalną (zmienia wydzielanie greliny).

O wyborze rodzaju operacji bariatrycznej u pacjentów z cukrzycą decyduje lekarz na podstawie wielu czynników. Na skuteczność zabiegu wpływa przede wszystkim stan zaawansowania choroby. Im wcześniej rozpocznie się terapia, tym większa szansa na jej powodzenie.

Życie po operacji bariatrycznej

Sam zabieg zmniejszenia żołądka nie wystarczy. Życie po operacji bariatrycznej musi ulec zmianie, aby jej efekty utrzymały się przez długi czas. Szczegółowe zalecenia zawsze są przekazywane pacjentowi w dniu opuszczania kliniki bariatrycznej. Sam pobyt w szpitalu nie jest długi – trwa zaledwie kilka dni.

Bardzo ważna jest dieta po operacji bariatrycznej. Przez pierwsze tygodnie po zabiegu jest ona bardzo restrykcyjna. Jest to konieczne, ponieważ wszystkie struktury przewodu pokarmowego muszą się zagoić i zregenerować. Wówczas pacjent może przyjmować pokarmy:

  • o płynnej konsystencji,
  • z dużą zawartością białka,
  • o maksymalnej objętości 70 ml,
  • dostarczające maksymalnie 900 kcal dziennie.

Po kilku tygodniach można rozszerzyć dietę. Trzeba jednak pamiętać, że konieczna jest zmiana nawyków żywieniowych. Zalecenia mówią o spożywaniu 3–5 posiłków dziennie. Każdy z nich może mieć maksymalnie 150 g (lub 100 ml). Powinien składać się z produktów miękkich i ugotowanych. Zabronione jest sięganie po pokarmy tłuste, wysokowęglowodanowe, z dużą zawartością cukrów prostych. Konieczna jest także suplementacja witamin i minerałów (zwłaszcza wapnia, żelaza i witamin z grupy B).