Kalkulatory dziennego zapotrzebowania energetycznego opierają się na wielu wzorach, jednak w większości mają one cechy wspólne – wiek, masę ciała w kilogramach oraz wzrost, których używa się do obliczenia zapotrzebowania energetycznego. Przestrzeganie wyliczeń jest ważne, ponieważ zejście poniżej otrzymanej kaloryczności może stanowić zagrożenie dla zdrowia.
Oblicz wskaźnik podstawowej przemiany materii
Wzrost (cm) Wpisz lub przesuń suwakiem
cm
Waga (kg) Wpisz lub przesuń suwakiem
kg
Wiek (w latach) Wpisz lub przesuń suwakiem
lat
Podstawową przemianę materii (PPM) nazywa się metabolizmem podstawowym. Jest ona wskaźnikiem szacującym najniższą ilość energii, który człowiek powinien dostarczyć do organizmu w ciągu doby. Wyliczone zapotrzebowanie ma na celu zaspokojenie potrzeb i utrzymanie podstawowych funkcji życiowych takich jak oddychanie, trawienie czy prawidłowe działanie poszczególnych organów. Zejście poniżej najmniejszego i niezbędnego wydatku energetycznego stanowi zagrożenie dla zdrowia, ponieważ niedobory pokarmowe prowadzą do poważnych zaburzeń w funkcjonowaniu całego organizmu.
Tryb życia człowieka ma wiele wspólnego ze wskaźnikiem podstawowej przemiany materii, ponieważ wzrasta on lub maleje w poszczególnych sytuacjach. Jego niski poziom towarzyszy nam podczas snu lub w klimacie gorącym, gdzie zapotrzebowanie na energię jest mniejsze. Jest też mniejszy u osób w podeszłym wieku i kobiet po menopauzie, gdyż wtedy metabolizm znacznie zwalnia. Wskaźnik PPM spada również pod wpływem niedoczynności tarczycy oraz u osób głodujących bądź niedożywionych. Zwiększamy go dopiero wtedy, gdy jesteśmy syci lub bardzo aktywni oraz w okresie dojrzewania, gdzie obserwuje się intensywną fazę wzrostu i zmian hormonalnych. Podstawowa przemiana materii rośnie też przy nadczynności gruczołu tarczowego, w okresie ciąży i karmienia piersią. Ogólnie rzecz biorąc, zmienia się zawsze, gdy nasz organizm ulega wysiłkowi.
Aby obliczyć dzienne zapotrzebowanie PPM, trzeba podstawić dane do wzoru lub skorzystać z kalkulatora podstawowej przemiany materii. Większość obliczeń opiera się na mnożniku wagi, wzrostu oraz wieku. W zależności od wzoru zastosowanie ma tutaj ogólna bądź beztłuszczowa masa ciała.
Obecnie funkcjonuje kilka wzorów na podstawową przemianę materii. Są one opatrzone nazwiskami swoich twórców. Do najpopularniejszych zalicza się m.in. wzór Mifflin-St Jeora, który prezentuje się następująco:
Zapotrzebowanie energetyczne oblicza się w tym przypadku stosownie do płci, wieku oraz bieżącej masy ciała.
Inny wzór na podstawową przemianę materii to wzór Cunninghama. Jest on o tyle prostszy, że można go zastosować dla obu płci. Ten wzór to: PPM = 500 + (22 x beztłuszczowa masa ciała w kg). Ciężko jednak przewidzieć, jaka jest faktyczna waga człowieka, który posiada dużą ilość tkanki tłuszczowej.
Narzędziem znacznie ułatwiającym obliczenie PPM jest kalkulator podstawowej przemiany materii. Wpisując wiek, wagę i wzrost w podane miejsca, natychmiast uzyskamy wynik. Wyliczony dzienny wydatek energetyczny stanowi podstawę do obliczeń kaloryczności posiłków.
Podstawową przemianą materii powinni się interesować wszyscy, którzy chcą zgubić wagę, ponieważ ilość spożywanych kalorii jest priorytetem przy redukcji masy ciała. Dobrze zbilansowana i prawidłowo kaloryczna dieta jest podstawą zdrowego odchudzania oraz zmiany nawyków żywieniowych. Wyklucza ona także głodówki oraz monodiety, które są bardzo ubogie w składniki odżywcze. PPM to także wskazówka dla pacjentów bariatrycznych, będących po operacjach zmniejszenia żołądka. U nich redukcja wagi jest oparta o tzw. talerz bariatryczny. Jednak dzienne zapotrzebowanie energetyczne jest ważne, aby przetrwać i nauczyć się zdrowego stylu odżywiania.