Zanim wybierzemy odpowiednią metodę leczenia, każdy Pacjent poddawany jest szczegółowej diagnostyce. Pierwszym etapem oceny zdrowia pacjenta jest wykonanie pomiarów masy ciała i obliczenie wartości procentowej tkanki tłuszczowej w organizmie oraz określenie stopnia otyłości.
Aby określić stopień otyłości posługujemy się wskaźnikiem BMI (Body Mass Index). Jest to jeden z najpopularniejszych sposobów stosowanych w diagnostyce otyłości. Wskaźnik ten wyraża relację między wagą a wzrostem danej jednostki. Oblicza się go dzieląc wagę wyrażoną w kilogramach poprzez wzrost w metrach podniesiony do potęgi.
W zależności od wyniku, wskaźnik BMI pozwala zakwalifikować pacjenta do jednej z kategorii wagowej i określić jego stopień otyłości:
- 17,0–18,49 – niedowaga
- 18,5–24,99 – wartość prawidłowa
- 25,0–29,99 – nadwaga
- 30,0–34,99 – I stopień otyłości
- 35,0–39,99 – II stopień otyłości (otyłość kliniczna)
- ≥ 40,0 – III stopień otyłości (otyłość skrajna)
Na wysokie BMI może wpływać kilka różnych czynników i nie od razu musi ono oznaczać nadwagę. Pacjenci, którzy uprawiają sport będą ważyć więcej ze względu na swoja masę mięśniową, a przy tym wyglądać zupełnie zdrowo. To samo tyczy się różnicy pomiędzy kobietą a mężczyzną. Mężczyźni mają naturalnie wyższe BMI, gdyż są potężniej zbudowani. Dlatego tak ważne są specjalistyczne pomiary, których pacjent nie jest w stanie wykonać bez nadzoru odpowiedniego lekarza. Dzięki dostępności nowoczesnej aparatury medycznej, w jaką wyposażone są nasze placówki, możemy precyzyjnie zbadać ilość procentową tkanki tłuszczowej w organizmie pacjenta, nagromadzenie tłuszczu w konkretnych partiach ciała czy poziom otłuszczenia poszczególnych organów.
Wykonujemy także badania mające na celu wyeliminowanie ewentualnych chorób metabolicznych, cukrzycy, nadciśnienia tętniczego, chorób nerek, choroby wrzodowej, schorzeń wątroby, a także zaburzeń odporności, które towarzyszą większości chorych z otyłością. Na życzenie Pacjenta badamy również predyspozycje genetyczne oraz możliwości utraty wagi.
