Ozempic to lek przeznaczony dla diabetyków. Zawiera on w swoim składzie semaglutyd, który reguluje wydzielanie hormonów trzustki oraz spowalnia opróżnianie żołądka, czego konsekwencją jest zmniejszenie apetytu. Z tego powodu utarło się, że to lek wspomagający leczenie otyłości, co jest nieprawdą. Jednakże, wśród leków z grupy analogów GLP-1 znajduje się produkt o tym działaniu. Sprawdź, jak działa semaglutyd, czym są agoniści GLP-1 i w jakim celu się je stosuje.
Ozempic to nazwa handlowa leku, w którego składzie znajduje się semaglutyd. Substancja ta pełni funkcję agonisty ludzkiego glukagonopodobnego peptydu 1 (GLP-1). Semaglutyd reguluje wydzielanie glukagonu i insuliny, czyli hormonów trzustki. Zazwyczaj stosuje się go u pacjentów z cukrzycą typu 2, u których trudno jest kontrolować poziom glukozy pomimo zdrowej diety i regularnej aktywności fizycznej. Ponadto spowalnia on opróżnianie żołądka, dzięki czemu zmniejsza apetyt i zapewnia uczucie sytości na dłużej.
Ozempic ma postać roztworu do wstrzykiwań, przy czym 1 ml zawiera 1,34 mg semaglutydu. Substancja znajduje się też w preparacie Rybelsus, podawanym doustnie.
Semaglutyd stosuje się w monoterapii, gdy istnieją przeciwwskazania do przyjmowania metforminy, ale można go też łączyć z innymi lekami na cukrzycę. W Polsce został on zarejestrowany jako lek przeciwcukrzycowy, podobnie jak dulaglutyd (nazwa handlowa Trulicity).
Agoniści GLP-1 ułatwiają kontrolowanie wielkości posiłków, jednocześnie wpływają one na zachowania związane z przejadaniem się, wynikające z zaburzeń kompulsywnych lub jedzenia emocjonalnego. Ponadto obniżają one poziom cukru we krwi. Leki z tej grupy wpływają pozytywnie na układ krążenia, co jest niezwykle istotne zarówno w przypadku leczenia cukrzycy typu 2, jak i otyłości. Zastanawiasz się, jak sprawdzić, czy masz prawidłową masę ciała? Z pomocą przychodzi kalkulator BMI. Wystarczy, że zaznaczysz płeć, a następnie podasz swój wzrost i wagę.
Należy zaznaczyć, że Ozempic nie jest lekiem przeznaczonym do leczenia otyłości, a cukrzycy. Jedynym analogiem GLP-1, zarejestrowanym w Polsce do leczenia nadwagi i otyłości jest liraglutyd (nazwa handlowa Victoza, Saxenda). Mogą go stosować osoby dorosłe ze wskaźnikiem BMI wynoszącym:
Jeśli nagle przybrałeś na wadze lub nie możesz schudnąć pomimo zdrowej diety i regularnej aktywności fizycznej, umów się na screening: diagnostyka nadwagi i otyłości. Program obejmuje:
Na podstawie wyników badań lekarz zaproponuje odpowiednie leczenie.
Preparatu nie powinny przyjmować kobiety w ciąży i karmiące piersią ani osoby z nadwrażliwością na któryś składnik. Ponadto nie mogą go stosować pacjenci z cukrzycą typu 1 lub kwasicą ketonową, będącą groźnym powikłaniem cukrzycy.
Stosując analogi GLP-1, należy pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarza. Można je przyjmować tylko w określonych przypadkach, nie tylko ze względu na działania niepożądane leku, lecz także z uwagi na ryzyko interakcji z innymi stosowanymi środkami farmakologicznymi. Niekiedy wywołują one nieprzyjemne dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego. Muszą o tym pamiętać zwłaszcza osoby z przewlekłą chorobą nerek, ponieważ biegunka, nudności i wymioty mogą doprowadzić do odwodnienia. Aby tego uniknąć, pacjent powinien podjąć działania pozwalające utrzymać odpowiednie nawodnienie organizmu. W ten sposób stosowanie agonistów GLP-1 nie zaburzy pracy nerek.
Osoba zdrowa, która przyjmuje lek na własną rękę, może rozregulować gospodarkę hormonalną, a w konsekwencji wyrządzić sobie więcej szkody niż pożytku. To specjalista decyduje o wdrożeniu terapii, a także ustala sposób monitorowania, ocenę skuteczności i czas monitorowania. Wspomniane kwestie są ustalane indywidualnie dla każdego pacjenta.
Agonistów GLP-1 nie można traktować jako cudownych leków na odchudzanie. Aby bezpiecznie i trwale zredukować masę ciała, należy też zmodyfikować dietę i regularnie ćwiczyć.
Otyłość brzuszna zwiększa ryzyko wystąpienia cukrzycy typu 2 i chorób układu krążenia. Aby ustalić, czy masz skłonność do gromadzenia się tkanki tłuszczowej właśnie w tej okolicy, oblicz wskaźnik WHR. Podziel obwód talii przez obwód bioder, a następnie sprawdź swój typ sylwetki. Jeśli wartość WHR wynosi przynajmniej 0,85 u kobiety lub 0,9 u mężczyzny, oznacza to, że dana osoba ma figurę typu jabłko. Tłuszcz odkłada się wówczas wokół talii i organów wewnętrznych, co jest bardzo niebezpieczne dla zdrowia. W takiej sytuacji warto zgłosić się do specjalisty, który przygotuje program zachowawczego leczenia otyłości. Profesjonalista dopasuje plan do stylu życia pacjenta, jego preferencji, ewentualnych alergii i chorób przewlekłych.