Ozempic – co to za lek? Działanie, przeciwwskazania, efekty uboczne.

Ozempic – co to za lek? Działanie, przeciwwskazania, efekty uboczne.

Ozempic to lek przeznaczony dla diabetyków. Zawiera on w swoim składzie semaglutyd, który reguluje wydzielanie hormonów trzustki oraz spowalnia opróżnianie żołądka, czego konsekwencją jest zmniejszenie apetytu. Z tego powodu utarło się, że to lek wspomagający leczenie otyłości, co jest nieprawdą. Jednakże, wśród leków z grupy analogów GLP-1 znajduje się produkt o tym działaniu. Sprawdź, jak działa semaglutyd, czym są agoniści GLP-1 i w jakim celu się je stosuje.

Ozempic – co to za lek?

Ozempic to nazwa handlowa leku, w którego składzie znajduje się semaglutyd. Substancja ta pełni funkcję agonisty ludzkiego glukagonopodobnego peptydu 1 (GLP-1). Semaglutyd reguluje wydzielanie glukagonu i insuliny, czyli hormonów trzustki. Zazwyczaj stosuje się go u pacjentów z cukrzycą typu 2, u których trudno jest kontrolować poziom glukozy pomimo zdrowej diety i regularnej aktywności fizycznej. Ponadto spowalnia on opróżnianie żołądka, dzięki czemu zmniejsza apetyt i zapewnia uczucie sytości na dłużej.

Ozempic ma postać roztworu do wstrzykiwań, przy czym 1 ml zawiera 1,34 mg semaglutydu. Substancja znajduje się też w preparacie Rybelsus, podawanym doustnie.

Semaglutyd stosuje się w monoterapii, gdy istnieją przeciwwskazania do przyjmowania metforminy, ale można go też łączyć z innymi lekami na cukrzycę. W Polsce został on zarejestrowany jako lek przeciwcukrzycowy, podobnie jak dulaglutyd (nazwa handlowa Trulicity).

Agoniści GLP-1 ułatwiają kontrolowanie wielkości posiłków, jednocześnie wpływają one na zachowania związane z przejadaniem się, wynikające z zaburzeń kompulsywnych lub jedzenia emocjonalnego. Ponadto obniżają one poziom cukru we krwi. Leki z tej grupy wpływają pozytywnie na układ krążenia, co jest niezwykle istotne zarówno w przypadku leczenia cukrzycy typu 2, jak i otyłości. Zastanawiasz się, jak sprawdzić, czy masz prawidłową masę ciała? Z pomocą przychodzi kalkulator BMI. Wystarczy, że zaznaczysz płeć, a następnie podasz swój wzrost i wagę.

Agoniści GLP-1 – wskazania do stosowania

Należy zaznaczyć, że Ozempic nie jest lekiem przeznaczonym do leczenia otyłości, a cukrzycy. Jedynym analogiem GLP-1, zarejestrowanym w Polsce do leczenia nadwagi i otyłości jest liraglutyd (nazwa handlowa Victoza, Saxenda). Mogą go stosować osoby dorosłe ze wskaźnikiem BMI wynoszącym:

  • minimum 30,
  • mieszczącym się w granicach 27–30 pod warunkiem, że cierpią przynajmniej na jedną chorobę współistniejącą związaną z nadmierną masą ciała, tj. m.in.: stan przedcukrzycowy lub cukrzyca typu 2, obturacyjny bezdech senny, zaburzenia lipidowe, nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienna serca, depresja czy choroba zwyrodnieniowa stawów.

Jeśli nagle przybrałeś na wadze lub nie możesz schudnąć pomimo zdrowej diety i regularnej aktywności fizycznej, umów się na screening: diagnostyka nadwagi i otyłości. Program obejmuje:

  • komplet badań laboratoryjnych, w tym oznaczenie poziomu adiponektyny, czyli hormonu wpływającego na metabolizm glukozy i lipidów,
  • 3 konsultacje lekarskie, w tym wizytę u bariatry,
  • badania czynnościowe i obrazowe.

Na podstawie wyników badań lekarz zaproponuje odpowiednie leczenie.

Semaglutyd – przeciwwskazania

Preparatu nie powinny przyjmować kobiety w ciąży i karmiące piersią ani osoby z nadwrażliwością na któryś składnik. Ponadto nie mogą go stosować pacjenci z cukrzycą typu 1 lub kwasicą ketonową, będącą groźnym powikłaniem cukrzycy.

Ozempic – skutki uboczne

Stosując analogi GLP-1, należy pozostawać pod ścisłą kontrolą lekarza. Można je przyjmować tylko w określonych przypadkach, nie tylko ze względu na działania niepożądane leku, lecz także z uwagi na ryzyko interakcji z innymi stosowanymi środkami farmakologicznymi. Niekiedy wywołują one nieprzyjemne dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego. Muszą o tym pamiętać zwłaszcza osoby z przewlekłą chorobą nerek, ponieważ biegunka, nudności i wymioty mogą doprowadzić do odwodnienia. Aby tego uniknąć, pacjent powinien podjąć działania pozwalające utrzymać odpowiednie nawodnienie organizmu. W ten sposób stosowanie agonistów GLP-1 nie zaburzy pracy nerek.

Osoba zdrowa, która przyjmuje lek na własną rękę, może rozregulować gospodarkę hormonalną, a w konsekwencji wyrządzić sobie więcej szkody niż pożytku. To specjalista decyduje o wdrożeniu terapii, a także ustala sposób monitorowania, ocenę skuteczności i czas monitorowania. Wspomniane kwestie są ustalane indywidualnie dla każdego pacjenta.

Semaglutyd – sposób na walkę z otyłością?

Agonistów GLP-1 nie można traktować jako cudownych leków na odchudzanie. Aby bezpiecznie i trwale zredukować masę ciała, należy też zmodyfikować dietę i regularnie ćwiczyć.

Otyłość brzuszna zwiększa ryzyko wystąpienia cukrzycy typu 2 i chorób układu krążenia. Aby ustalić, czy masz skłonność do gromadzenia się tkanki tłuszczowej właśnie w tej okolicy, oblicz wskaźnik WHR. Podziel obwód talii przez obwód bioder, a następnie sprawdź swój typ sylwetki. Jeśli wartość WHR wynosi przynajmniej 0,85 u kobiety lub 0,9 u mężczyzny, oznacza to, że dana osoba ma figurę typu jabłko. Tłuszcz odkłada się wówczas wokół talii i organów wewnętrznych, co jest bardzo niebezpieczne dla zdrowia. W takiej sytuacji warto zgłosić się do specjalisty, który przygotuje program zachowawczego leczenia otyłości. Profesjonalista dopasuje plan do stylu życia pacjenta, jego preferencji, ewentualnych alergii i chorób przewlekłych.