Otyłość gynoidalna– co to jest i jak leczyć?

Otyłość gynoidalna– co to jest i jak leczyć?

Częściej występująca u kobiet, otyłość gynoidalna, czyli inaczej otyłość pośladkowo-udowa, objawia się figurą w kształcie gruszki.

W przeciwieństwie do otyłości androidalnej, przy której tkanka tłuszczowa rozmieszczona jest przede wszystkim w okolicy brzucha, ryzyko poważnych chorób metabolicznych jest mniejsze, co nie oznacza, że całkowicie wyklucza się możliwość ich występowania.

Otyłość gynoidalna – co to?

Otyłość jest następstwem gromadzenia się nadmiernej ilości tkanki tłuszczowej, niezbędnej do zaspokojenia potrzeb fizjologicznych organizmu, który potrzebuje jej m.in., aby magazynować zapasy energii.

Otyłość kynoidalna charakteryzuje się nagromadzeniem tkanki tłuszczowej przede wszystkim w okolicy bioder, ud i pośladków. To w tym miejscu dostrzegamy, że kilogramów jest za dużo. Zmienia się sylwetka, biodra są szersze, pośladki i uda większe.

Otyłość pośladkowo-udowa dotyka w większości przypadków kobiety, których sylwetka nazywana jest sylwetką gruszki.

Otyłość gynoidalną, podobnie jak każdą inną, możemy stwierdzić, wyliczając swoje BMI. Jeżeli jego wartość przekracza 30, to mamy do czynienia z otyłością. Wyróżnić możemy 3 główne stopnie, typy otyłości:

  • wartości BMI 30–34,9 to otyłość I stopnia,
  • wartości BMI 35–39,9 to otyłość II stopnia,
  • wartości BMI ≥40 kg/m2 to otyłość III stopnia.

BMI nie jest jednak wartością miarodajną, ponieważ niezwykle ważna jest lokalizacja nadmiaru tkanki tłuszczowej. W tym celu konieczne jest wykonani pomiarów:

  • obwodu talii  – jeżeli obwód pasa u mężczyzn wynosi co najmniej 94cm, a u kobiet co najmniej 80cm to mamy do czynienia z otyłością brzuszną.
  • wskaźnika WHR – mierzymy obwód talii i bioder, a następnie dzielimy wartości obwodu pasa przez wartość obwodu bioder. Jeżeli WHR wynosi u mężczyzn mniej niż 1,0 a u kobiet 0,8, to możemy mówić o otyłości gynoidalnej

Otyłość gynoidalna – leczenie

Leczenie otyłości gynoidalnej opiera się przede wszystkim na diecie i ćwiczeniach. Przebiega więc inaczej niż w przypadku leczenia otyłości brzusznej, gdzie przy otyłości patologicznejbardzo często konieczne jest leczenie chirurgiczne.

Otyłość typu gruszka wymaga pozbycia się tkanki tłuszczowej z okolicy bioder i brzucha. Zmieniamy więc nawyki żywieniowe, opierając dietę na produktach o niskim indeksie glikemicznym. Dzięki stabilnemu poziomowi cukru we krwi usprawnia się przemiana materii, a to sprzyja odchudzaniu.

Otyłość pośladkowo-udowa wymaga także wdrożenia aktywności fizycznej. Ćwiczenia pomagają szybciej pozbyć się nadmiernych kilogramów i wymodelować sylwetkę. Są również sprzymierzeńcem elastycznej i jędrnej skóry. Ćwiczenia wybieramy tak, aby zniwelować dysproporcje, które są charakterystyczne dla tego typu otyłości. Pamiętaj o treningu aerobowym (bieg, jazda na rowerze, spacery) i treningu siłowym, rozbudowującym górne partie ciała. Przy większej otyłości lekarze zalecają mniejszą intensywność fizyczną, dzięki czemu nie są obciążane stawy.

Ubytek masy ciała nie może być gwałtowny, a powinien przebiegać stopniowo, najlepiej 0,5-1 kg na tydzień. Ćwiczenia i dieta są dopasowywane indywidualnie do pacjenta, jego możliwości i potrzeb.

Otyłość gynoidalna – zagrożenia

Typy otyłości określają, gdzie tkanki tłuszczowej jest najwięcej oraz jaka jest przyczyna jej nadmiaru.

Otyłość kynoidalna nieleczona może skutkować m.in. chorobami układu krążenia, dróg żółciowych, bezdechem sennym, zespołem metabolicznym, zmianami zwyrodnieniowymi stawów, a nawet chorobą nowotworową. Mogą pojawić się zaburzenia rytmu serca i bezdech senny.

Otyłość kynoidalna występując częściej u kobiet, zwiększa ryzyko wystąpienia raka piersi i macicy.